Previous następna
Nr 5/2012 ...
Nr 4/2012 ...
Nr 3/2012 ...
Nr 1-2/2012 ...
nr 12/2011 ...
Nr 11/2011 ...
Nr 8-10 ...
Nr 7/2011 ...
Nr 6/2011 ...
Nr 5/2011 ...
Nr 3-4/2011 ...
Nr 1-2/2011 ...
Nr 9/2010 ...
Nr 7-8/2010 ...
Nr 6/2010 ...
Nr 5/2010 ...
Nr 3-4/2010 ...
Nr 1-2/2010 ...
Nr 12/2009 ...
Nr 11/2009 ...
Nr 10/2009 ...
Nr 9/2009 ...
Nr 7-8/2009 ...
Nr 6/2009 ...
Nr 5/2009 ...
NR 3/2009 ...
Nr 2/2009 ...
Nr 1/2009 ...

Recenzja ksiązki „Powiedz, że mnie kochasz mamo”

Ku pokrzepieniu zranionych serc.

Jak pokonać złe wspomnienia.

Gabi, bohaterka powieści  „Powiedz, że mnie kochasz mamo” mieszka w urokliwym zakątku na Mazurach. Jest szczęśliwą żoną odpowiedzialnego, czułego i wrażliwego mężczyzny, matką dwóch urządzonych już w życiu wspaniałych synów, babcią rezolutnych wnuczek, ale kobietą pełną kompleksów i lęków. Największym „cierniem” są złe wspomnienia z dzieciństwa. Ta kobieta z ciężkim bagażem życiowych doświadczeń  to niemal podręcznikowe DDA, czyli Dorosłe Dziecko Alkoholika. Doświadczyła przemocy fizycznej i psychicznej nie tylko ze strony ojca brutala i pijaka, ale też surowej, obojętnej i zimnej uczuciowo matki. Dlatego od dawna  zmaga się z poczuciem braku zrozumienia, akceptacji, miłości obojga rodziców i z trudem odbudowuje utracone w dzieciństwie poczucie własnej wartości.okladka POWIEDZ MAMO front 1

W tej powieści amatorskie psychologizowanie o Gabi 1 i Gabi 2 oraz banalne stwierdzenia typu: „nie da się uciec od przeszłości" przeplatają się  ze scenami, które wywołują wzruszenie i ściskają za gardło.

Odniosłam wrażenie, że wyidealizowane (?!) życie dorosłej Gabi, w zamyśle autorki  ma wynagrodzić  jej traumy z dzieciństwa. Ten dydaktyzm może irytować, ale na pewno pozwoli wielu czytelniczkom identyfikować się z powieściową bohaterką. Nie trzeba być bowiem DDA, by mieć żal do rodziców za brak czasu i czułości czy faworyzowanie rodzeństwa młodszego lub starszego w zależności od naszej pozycji w rodzinnej hierarchii.

Opowieść o losach Gabi z Mazur można potraktować jak literaturę „ku pokrzepieniu zranionych serc”  i wskazówkę, że warto skorzystać z pomocy fachowców. Może opisy sesji u psycholożki i jej rady dla Gabi, niczym artykuły z prasowych rubryk  pomogą innym „poranionym” w leczeniu traum z mniej lub bardziej dramatycznego dzieciństwa.

Powieść jest debiutem Grażyny Mączkowskiej, która wiosną  2014 roku zdobyła wyróżnienie w konkursie literackim „Moja własna książka”.

 Dorota Jesionek

 

"Powiedz, że mnie kochasz, mamo", Grażyna Mączkowska,

Wydawnictwo Akurat, Warszawa 2015,  str.335 

opal copy