Czy można zobaczyć myśli? Jak wygląda neurobiologia miłości? W jaki sposób można wytrenować mózg? Na te i na wiele podobnych pytań można było poznać odpowiedzi podczas tegorocznej edycji Dnia Mózgu, która odbyła się 16 marca na Wydziale Biologii Uniwersytetu Gdańskiego, przy ul. Kładki 24 w Gdańsku.

Dzień Mózgu to coroczna impreza mająca na celu propagowanie wiedzy o tym ludzkim organie. Adresowane do wszystkich wykłady, warsztaty oraz pokazy laboratoryjne były okazją na zgłębienie wiedzy o mózgu, jego budowie i funkcjonowaniu. Można było także zapoznać się z warsztatem pracy neurobiologów.

W programie Dnia Mózgu 2012 znalazło się 7 wykładów, 18 warsztatów oraz 2 pokazy laboratoryjne. Wstęp był wolny i dzięki też temu impreza cieszyła się bardzo dużym zainteresowaniem zwłaszcza wśród licealistów i gimnazjalistów.

Półgodzinne wykłady rozpoczął prof. dr hab. Walenty Nyka, który mówił o istocie udaru mózgu, tj. chorobie stanowiącej trzecią, co do częstości przyczynę śmierci i główną przyczynę trwałego kalectwa.

Tajniki o neurobiologi miłości ujawnił dr Wojciech Glac, według którego przez wieki miłość była domeną artystów. Dopiero niedawno uczuciem tym zainteresowali się naukowcy, którzy zaczęli zgłębiać neuronalne podłoża miłości, procesów fizjologicznych zachodzących u osób zakochanych, a także funkcji biologicznych miłości.

Mgr Patrycja Naumczyk na podstawie rezonansu magnetycznego uzasadniała, że jesteśmy w stanie odczytywać pracę ludzkiego mózgu. Prof. dr hab. Artur Świrgiel mówił o kortykoliberynie (CRF), tajemniczym peptydzie związanym z aktywnością hormonalną w stresie. Prof. Paweł Słoniewski ukazał możliwości współczesnej techniki neurochirurgii poruszania się w ośrodkowym układzie nerwowym przy pomocy systemów neuronawigacji.

Prof. UG dr hab. Edyta Jurkowlaniec-Kopeć mówiła o dwóch fazach snu wolnofalowej i paradoksalnej. W tej drugiej nie ma świadomości i spada napięcie mięśniowe. W tych obu fazach występują marzenia senne. Zaburzenia snu związane są ze zmianami cyklu dobowego. Straconego snu nie da się nadrobić. Światowy rekord pozostawania bez snu wynosi około 11 dni i został ustanowiony przez młodego człowieka w 1965 roku. Sen jest nam potrzebny tak jak jedzenie, picie, czy oddychanie powietrzem. Niektóre zwierzęta jak np. foka, czy ptaki podczas swojej migracji, potrafią spać wykorzystując tylko jedną półkulę mózgową. Trzeba mieć tego świadomość i trzeba się z tym pogodzić, że jedną trzecią życia człowiek przesypia.

A koniec wykładów Piotr Wilczyński i Arkadiusz Nocuń mówili o rozwoju technologii informatycznych umożliwiających tworzenie unikalnych narzędzi do popularyzowania wiedzy o mózgu, jego treningu oraz funkcji poznawczych online.

Wła-49

Zdjęcia: Włodzimierz Amerski