W czwartek 15 marca 2012 roku miłośniczki i miłośnicy poezji Piotra Szczepańskiego mieli wspaniałą okazję wysłuchania dużej porcji tego co lubią najbardziej. Podczas spotkania autorskiego w Rivierze Literackiej przy ul. Mariackiej Piotr Szczepański czytał swoje wiersze haiku, a także wiersze miłosne.

Twórczość tego poety, nagradzanego i uznanego, budzi żywe reakcje wśród słuchaczy, choć podczas spotkania siedzieli oni zasłuchani w te piękne strofy... Wiersze Piotra Szczepańskiego budują klimat i nastrój, tworzą scenerie i malują obrazy. Jest w nich „szelest trzcin i plusk jeziora”, „prześcieradła ogrodu”, „rozplecione wstążki”... Strofy przywołują wspomnienia, a także postacie osób bliskich sercu, tych jedynych i kochanych miłością delikatną, wzniosłą i czułą, a czasem przaśną i „nie dosypując miłości”. Wiersze tego autora pobudzają wyobraźnię, przenoszą do Paryża, na łąki, do ogrodu, w księżycowe noce czy do mieszkania może zwykłego, lecz w którym można „czuć się jak król”. Czuje się też różne smaki - w wierszach są maliny, jabłka, ciepły placek w ogrodzie, zapach mięty... Wiersze nawiązują też do osób powszechnie znanych jak Szymborska, Bryll, Herbert, Morrison. Poezja ta ma swój rozpoznawalny styl. Nie jest udziwniona. Jest niby prosta, a jednocześnie w swej zwięzłości, zmusza czytelnika i słuchacza do uważnego podążania za słowami poety. Słowa w tych magicznych linijkach czasem zaskakują puentą, czasem rozśmieszają, czasem karmią przekorą, a często filozoficznym stwierdzeniem. Tu każde słowo nie jest użyte przypadkowo, każde ma znaczenie i swój emocjonalny ładunek, dodajmy częstokroć przepojony erotyzmem. Te „zaparowane lustra”, „pocałunki jak deszcz”, „ciepłe, nagie piersi”, „perłowa bielizna z kunsztownej koronki”... W wierszach, tak jak w życiu z miłością bywa różnie, nie zawsze wszystko kończy się dobrze. Jest „duszy chłodna pustka”, niepewność, tęsknota, samotność i ból. Jednak wiersze tworzą nastrój o pogodnym wydźwięku i zapadają w pamięć. Nic więc dziwnego, że wszyscy zebrani na spotkaniu byli zasłuchani i mówili o niedosycie, o tym, że chętnie chcieliby jeszcze posłuchać czytanych przez autora wierszy. Czyż po spotkaniu autorskim może być lepsza nagroda dla poety?

W poznaniu poezji Piotra Szczepańskiego pomoże tomik „Almanach dla dwojga” - wiersze miłosne i o miłości, napisany wspólne z Jolantą Nowak-Węklarową. Tomik wydany został w Wągrowcu w 2011 roku. Wnętrze książki przepełnia miłość, a na okładce widnieje obraz „Zazdrość”, którego autorem jest Janusz Lubicz - Tartyłło z Gdyni.

Spotkanie z poezją Piotra Szczepańskiego było bardzo udane. Ciekawe kiedy odbędzie się kolejne?

Relacja i zdjęcia Marta Polak 

Piotr Szczepański to poeta, plastyk, animator kultury. Jest laureatem III nagrody International Kusamakura Haiku Competition w Japonii 2001, polskim koordynatorem Europejskiego Programu Prezentacji Twórczości Niewidomych Poetów „Liryczne Mosty”. Jest też członkiem międzynarodowej grupy twórczej „Quadart”. Publikował w licznych antologiach, ma na koncie kilkanaście autorskich wydań poezji. Poza poezją zajmuje się tkaniną artystyczną.