Previous następna
Nr 5/2012 ...
Nr 4/2012 ...
Nr 3/2012 ...
Nr 1-2/2012 ...
nr 12/2011 ...
Nr 11/2011 ...
Nr 8-10 ...
Nr 7/2011 ...
Nr 6/2011 ...
Nr 5/2011 ...
Nr 3-4/2011 ...
Nr 1-2/2011 ...
Nr 9/2010 ...
Nr 7-8/2010 ...
Nr 6/2010 ...
Nr 5/2010 ...
Nr 3-4/2010 ...
Nr 1-2/2010 ...
Nr 12/2009 ...
Nr 11/2009 ...
Nr 10/2009 ...
Nr 9/2009 ...
Nr 7-8/2009 ...
Nr 6/2009 ...
Nr 5/2009 ...
NR 3/2009 ...
Nr 2/2009 ...
Nr 1/2009 ...

Koncert „Mistrzowie Fortepianu” na Ołowiance 1 lutego 2013

Już w najbliższy piątek 1 lutego 2013 r. o godz. 19:00 w Sali Koncertowej Polskiej Filharmonii Bałtyckiej w ramach koncertu „Mistrzowie Fortepianu” zabrzmi jedna z najpiękniejszych symfonii Siergieja Rachmaninowa oraz niezwykłe dzieło: koncert fortepianowy Klary Schuman. Repertuar wykonają znakomici gdańscy filharmonicy oraz  gwiazda włoskiej Pianistyki Enrica Ciccarelli.

enrica ciccarelli 011

Koncert poprowadzi I dyrygent gościnny Polskiej Filharmonii Bałtyckiej Massimiliano Caldi. 

Symfonie Rachmaninowa łączą w sobie dramatyzm symfoniki Czajkowskiego i styl epicki Borodina. II Symfonia e-moll, op. 27. nawiązuje wręcz do V Symfonii Czajkowskiego i cieszy się przez cały czas od momentu powstania (1908 ) niesłabnącym powodzeniem wśród melomanów. Jeden z krytyków, po premierze II Symfonii powiedział: „„Nie odsłania [ona] innych światów i nadludzkich objawień. Ale jakże jest świeża i jakże piękna”. To kwintesencja utworu, jakiego będzie można wysłuchać w najbliższy piątek. Kolejna kompozycja,  to koncert fortepianowy autorstwa Klary Schuman. Takie zestawienie utworów jest nieprzypadkowe, ponieważ Siergiej Rachmaninow, był także genialnym pianistą  oraz wielbicielem Chopina.  Z kolei Klara Schuman była nie tylko żoną Roberta Schumana, ale należała także do najwybitniejszych wirtuozów fortepianu w XIX w.; jej nazwisko zestawiano z nazwiskami czołowych pianistów tamtej epoki, takich jak Chopin, Liszt, Rubinstein czy Thalberg. Wymieniony w programie koncert fortepianowy, należy do jej najwybitniejszych dokonań. Będzie go można usłyszeć w iście wirtuozerskim wykonaniu, ponieważ na zaproszenie Polskiej Filharmonii Bałtyckiej, przy fortepianie zasiądzie gwiazda włoskiej pianistyki, współpracująca ze znakomitymi orkiestrami europejskimi, amerykańskimi i azjatyckimi. Była również solistką Praskiej Orkiestry Symfonicznej i Francuskiej Orkiestry Narodowej a w roku 1999 zadebiutowała w Concertgebouw w Amsterdamie z koncertem fortepianowym Griega, gdzie jej występ okazał się ogromnym sukcesem a nagranie tego koncertu zostało wydane na CD. Enrica Ciccarelli występowała w wielu znakomitych salach koncertowych całego świata, a na swoim koncie ma wielokrotnie nagradzane nagrania z wykonaniami Rachmaninova, Mussagorskiego, Webera, Schuberta, Mozarta oraz właśnie Klary Schumann, których dokonała z Orkiestrą Narodową Montpellier. 

Orkiestra Polskiej Filharmonii Bałtyckiej zagra pod dyrekcją I dyrygenta gościnnego PFB – Massimiliano Caldi. O doskonałych efektach tej kooperacji melomani mogli się przekonać podczas koncertu City Lights, w którym orkiestra wykonywała muzykę na żywo do komedii Chaplina o tym samym tytule. Ci których zabrakło wówczas na widowni, mogą przyjść na piątkowy koncert  pt. „Mistrzowie fortepianu”, na którym nie zabraknie doskonałej muzyki w mistrzowskim wykonaniu.

  

BACKGROUND

Enrica Ciccarelli

..Solistka o niezwykłym temperamencie...    

...Enrica Ciccarelli gra bez opamiętania, ze smakiem i muzykalnością...

Moc, którą pokazuje Ciccarelli porusza całą orkiestrę. Stadshehoorzaal wydaje się zbyt mała by pomieścić takie fajerwerki. Oglądając tak piękny nadgarstek i mowę reki rzeźbiarz Rodin od razu zacząłby je rzeźbić.

Od czasu debiutu w 1992 roku w Salle Gaveau w Paryżu, włoska pianistka Enrica Ciccarelli występuje ze znakomitymi europejskimi, azjatyckimi i amerykańskimi orkiestrami i współpracowała między innymi z Aldo Ceccato, Pavlem Koganem, Milanem Hòrvathem, Josephem Silversteinem, Danielem Kawką, JoAnn Fallettą, Hubertem Soudantem, Claudio Scimone, Marco Guidarini, Toshiyuki Kamioka, Friedemannem Layerem, Alexandrem Vedernikovem, Antonem Nanutem, En Shao, Gabrielem Feltzem i Salvatore Accardo. Występowała gościnnie na festiwalach: Festival de Radio France, Festival Pianistico di Brescia e Bergamo, Liubljana Festival, International Chamber music Festival in Cervo, Festival de Montreux oraz Beijing International Piano Festival.
Enrica Ciccarelli ukończyła konserwatorium muzyczne “G.Verdi” w Mediolanie, gdzie również studiowała grę na organach. Była w klasie mistrzowskiej Jean-Bernarda Pommiera oraz w klasie muzycznej fenomenologii Sergiu Celibidache. Była także słuchaczką letniej szkoły Hansa Grafa w Mozarteum w Salzburgu. Bardzo duże znaczenie dla jej muzycznego wzrastania i rozwoju miały również rady udzielane jej przy różnych okazjach przez Nikitę Magaloffa i Tatianę Nikolajewą.
Koncertowała solo z następującymi orkiestrami: Prague Symphony Orchestra, Orchestre National de France, I Solisti Veneti, Mexican State Orchestra, Deutsche Kammerorchester, Auvergne Chamber Orchestra, Berliner Symphoniker, Moscow Symphony Orchestra, Pomeriggi Musicali, Stuttgarter Philharmoniker, Zagreb Philharmoniker, Mozarteum Orchestra Salzburg, Maggio Musicale Orchestra of Florence, Santa Cecilia Orchestra, SWD Philharmoniker, Wuppertaler Sinfonieorchester, Buffalo Philharmonic i Virginia Symphony.
Była również solistką Praskiej Orkiestry Symfonicznej i Francuskiej Orkiestry Narodowej a w roku 1999 zadebiutowała w Concertgebouw w Amsterdamie z koncertem fortepianowym Griega, gdzie jej występ okazał się ogromnym sukcesem a nagranie tego koncertu zostało wydane na CD.
Enrica Ciccarelli występowała w wielu znakomitych salach koncertowych całego świata: Salzburg Festspielhaus, Munich Herkulessaal, teatr Prinzregenten, Milano Verdi Hall, Teatro Comunale we Florencji, Megaron Hall w Atenach, Berlin Konzerthaus, Le Corum w Montepellier, Tonhalle w Zurichu, Kiev Philharmonic hall, Bruxelles Conservatoire, City Hall w Hong-Kongu, Seoul Arts Center, Auditorium Belgrano w Buenos Aires, Poly Theatre, Forbidden City Theatre i National Centre for Performing Arts w Pekinie.

Nagrywała dla RAI - Radio Televisone Italiana, Slovene Television, Austrian Radio, Radio France, KBS w Korei, CCTV w Chinach. Wydała także kilka płyt z wykonaniami Prokofiewa, Rachmaninova, Mussagorskiego, Webera, Schuberta, Mozarta oraz Pianoconcerti Roberta i Clary Schumann z Orkiestrą Narodową Montpellier.  To nagranie otrzymało wiele międzynarodowych nagród i pozytywnych recenzji.
Enrica Ciccarelli z powodzeniem wykonuje również muzykę kameralną i współpracowała z Solisti della Scala, Francesco Manarą, Alexandrem Kniazevem, Edoardo Zosi, Mariellą Devia, Denią Mazzolą Gavazzeni i Amarilli Nizza, z którą nagrała premierowe wykonanie mazurków Chopina w transkrypcji na głos i fortepian przez Pauline Viardot.
Jest współzałożycielką międzynarodowego festiwalu CIttà di Cernobbio oraz Międzynarodowego Festiwalu Pianistycznego w Pekinie.
Jest uznaną nauczycielką i regularnie prowadzi klasy mistrzowskie. Jest członkiem najważniejszych międzynarodowych jury a kilkoro spośród jej uczniów otrzymało nagrody w konkursach pianistycznych.
Enrica Ciccarelli od 2007 roku jest dyrektorem artystycznym Fondazione La Società dei Concerti w Mediolanie


Massimiliano Caldi

I dyrygent gościnny Polskiej Filhramoni Bałtyckiej. Urodzony w Mediolanie, jest dyrygentem Śląskiej Orkiestry Kameralnej; w latach  2006-2010 pełnił funkcję jej kierownika artystycznego. W latach 1998-2009 był także pierwszym dyrygentem Orkiestry Kameralnej Milano Classica.
Jest laureatem  pierwszej nagrody  na VI Międzynarodowym Konkursie Dyrygentów im. Grzegorza Fitelberga w Katowicach w 1999 roku. Obecnie działa na polu muzyki operowej i symfonicznej, głównie we Włoszech i w Polsce. W Polsce regularnie koncertuje z orkiestrą Filharmonii Śląskiej. Dyrygując Śląską Orkiestrą Kameralną brał udział w wielu polskich festiwalach,m.in. w Łańcucie, Mikołowie, Krakowie i w Górnośląskim Festiwalu Sztuki Kameralnej „Ars Cameralis Silesiae Superioris”.   
Na zaproszenie Maestro Antoniego Wita dwukrotnie wystapił w Filharmonii Narodowej – w 2009 roku z Orkiestrą Teatru Mazowieckiego i w roku 2012 ze Śląską Orkiestrą Kameralną. Regularnie współpracuje z Filharmonią Łódzką im. Artura Rubinsteina, w której m.in. ze swoim przyjacielem, wiolonczelistą Dominikiem Połońskim prezentował muzykę Olgi Hans. W stulecie urodzin Nino Roty koncertował w filharmoniach: Narodowej, Łódzkiej, Gdańskiej i Krakowskiej. Spośród orkiestr polskich prowadził również Orkiestrę Symfoniczną Polskiego Radia w Warszawie, NOSPR w Katowicach, Polską Orkiestrę Sinfonia Iuventus, orkiestry symfoniczne w Katowicach, Krakowie, Szczecinie, Gdańsku, Rzeszowie, Koszalinie, Toruniu i Jeleniej Górze. Współpracuje ściśle z Ambasadą Włoską w Warszawie oraz z Instytutem Kultury Włoskiej w Warszawie i Krakowie. We Włoszech współpracuje z Valle d'Itria Festival, ze Stowarzyszeniem Serate Musicali w Mediolanie i Maggio Musicale Fiorentino, regularnie uczestniczy w programach teatrów muzycznych w Novarze, Bolonii i Mantui. W Europie występował w salach koncertowych Wiednia, Linzu, Sankt Petersburga, Amsterdamu, Baden-Baden, Bonn, Frankfurtu, Mannheim i Szeged. Dyrygował też w Izraelu, Brazylii i Chile.

Wśród dzieł operowych, które prowadził od 1991 roku, były m.in.: Orfeusz i Eurydyka Christopha Willibalda Glucka, Cyganeria Giacomo Pucciniego, Salome Richarda Straussa, Rigoletto, Traviata i Trubadur  Giuseppe Verdiego, Cosi fan tutte i Wesele Figara Wolfganga Amadeusa Mozarta, Rapsodia Satanica i Cavalleria Rusticana Pietro Mascagniego, Cyrulik sewilski Gioachimo Rossiniego, Norma Giovanni Belliniego, Carmina Burana Carla Orffa, I due timidi i La notte di un nevrastenico Nino Roty. W 2011 roku, po 150 latach, wykonał w Krakowie operę Józefa M.K. Poniatowskiego Piotr Medyceusz. Przyczynił się do ponownego przypomnienia XIX-wiecznych oper Don Bucefalo i Re Lear Antonia Cagnoniego, prowadząc ich przedstawienia w Martina Franca podczas Valle d'Itria Festival w latach 2008-2009. Zwrócił się także ku operze współczesnej, dyrygując m.in. prapremierami oper Peter Uncino Marka Tutina, Nevebianca Marka Betty i La zingara guerriera Luigiego Nicoliniego.

Firma „Dynamic” wydała CD z Salome Richarda Straussa, Don Bucefalo i Re Lear Antonia Cagnoniego, nagranymi pod batutą Massimiliana Caldiego. W roku 2009 firma DUX opublikowała płytę Little Big Music z utworami Benjamina Brittena, Gustava Holsta, Witolda Lutosławskiego i Wojciecha Kilara nagranymi ze Śląską Orkiestrą Kameralną.

 

opal copy