Prezydent Gdańska Paweł Adamowicz spotka się z opozycjonistami internowanymi w stanie wojennym. Okazją do spotkania jest publikacja albumu fotograficznego „Gdańsk w stanie wojennym 1981 - 1983”, wydanego przez Instytut Pamięci Narodowej.

Spotkanie odbędzie się we wtorek 4 lutego o godz. 16.30 w sali 107 gdańskiego magistratu. Oprócz 21 internowanych wezmą w nim udział również przedstawiciele IPN - prof. Grzegorz Berendt - szef pionu edukacji publicznej i Karol Lisiecki - jeden z redaktorów albumu. 

Do udziału w spotkaniu zostali zaproszeni:

ANDRZEJ ADAMCZYK

Były pracownik Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte w Gdańsku. Uczestnik strajku  w sierpniu 1980 roku w Stoczni Północnej; od IX 1980 członek NSZZ  „Solidarność”. Radny Rady Pracowniczej I kadencji. Uczestnik strajku w grudniu 1981 ogłoszonego w stoczni w odpowiedzi na wprowadzenie stanu wojennego. Uczestnik i organizator akcji protestacyjnych na terenie stoczni. Współzałożyciel Kasy Wzajemnej Pomocy w Stoczni Płn., samorzutnej, nielegalnej aczkolwiek jawnej organizacji załogi, która ze zbieranych składek niosła pomoc rodzinom internowanych, aresztowanych i skazanych pracowników stoczni, mieściły się w tym kolegia i grzywny oraz pomoc prawna aresztowanym. Kasa skupiała ok. 80% załogi warsztatowej z kadrą wyższego szczebla włącznie i działała od stycznia 1982 do czerwca 1983 roku. Współorganizator wiosną 1982 roku Stoczniowego Komitetu Robotniczego NSZZ „Solidarność”, jego przewodniczący odpowiedzialny za drukarnię. SKR prowadził kolportaż ulotek, wydawanie stoczniowego podziemnego pisma „Wiadomości”, utrzymywał kontakty z organizacjami podziemnymi innych zakładów i z ukrywającymi się działaczami, koordynował akcje protestacyjne ustanawiane przez tajne struktury Solidarności.  W VIII 1982 zwolniony z pracy, po odwołaniu do Sądu Pracy w Gdańsku przywrócony na niższe stanowisko. 05.XI.1982– 02.II.1983 internowany w Wojskowym Obozie Specjalnym w Chełmnie nad Wisłą. 13 VI 1983 aresztowany , zwolniony 26 VII 1983 na mocy amnestii, amnestii nie przyjął. Współorganizator Bractwa Oblatów św. Brygidy, członek Kapituły Generalnej i Brat Przełożony Domu Gdańskiego, współzałożyciel Domów w Bydgoszczy, Słupsku, Elblągu, Głogowie, Bytomiu, Piekarach Śląskich, Tarnowskich Górach, Brzegu, Legnicy, Kędzierzynie-Koźlu. Organizator ochrony Mszy za Ojczyznę w kościele św. Brygidy i kościele Mariackim w Gdańsku, organizator służb porządkowych, współorganizator i uczestnik Pielgrzymek Ludzi Pracy na Jasną Górę, Pielgrzymek Stanowych do Piekar Śl., organizator służby przy obsłudze pielgrzymów przy grobie ks. Jerzego Popiełuszki w Warszawie, w 1987 współorganizator uczestnictwa Oblatów w Diecezjalnej Służbie Mężczyzn, Semper Fidelis w Gdańsku w czasie pielgrzymki Jana Pawła II. Od 1984 uczestnik akcji pikietowania sklepów monopolowych w odpowiedzi na apel Episkopatu Polski, o nie picie wódki w sierpniu”. Jesienią 1988 i wiosną 1989 współinicjator zbierania podpisów pod petycją do władz o tzw. „godzinę duszpasterską” w Telewizji Polskiej. Jesienią 1987 inicjator przejęcia Rady Pracowniczej Stoczni Płn. przez działaczy „S” i związania jej z innymi niezależnymi strukturami samorządowymi w Polsce. Współorganizator Ogólnopolskiego Forum Samorządu Pracowniczego. Główny inicjator (we współpracy z Lechem Kaczyńskim) obrony pracowników Stoczni Płn. zwolnionych za udział w strajku w VIII 1988; współinicjator powołania w maju 1988 jawnych struktur „S” w Stoczni Północnej. W 1989 współorganizator Ruchu na rzecz Powszechnej Prywatyzacji, Narodowego Ruchu Społecznego, członek Stowarzyszenia Działaczy Samorządu Pracowniczego. Przewodniczący Społecznego Komitetu Budowy Pomnika Marszałka Józefa Piłsudskiego w Gdańsku (odsłoniętego w XI 2006). 1989-1990 przewodniczący Rady Pracowniczej w Stoczni Płn.; 1989-2003 członek Zarządu Chrześcijańsko-Demokratycznego Stronnictwa Pracy (od 1994 Chrześcijańskiej Demokracji – SP, od 2001 SP), przewodniczący Oddziału Gdańsk. Współorganizator Stowarzyszenia Osób Internowanych „Chełminiacy 1982” skupiającego byłych  internowanych w obozach wojskowych, członek władz statutowych. Współorganizator budowy pomnika wdzięczności dla mieszkańców Chełmna oraz pikników i uroczystości rocznicowych związanych z obozem w Chełmnie. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Krzyżem Honorowym „Semper Fidelis” przez Związek Solidarności Polskich Kombatantów.

ZBIGNIEW STYKUĆ

W latach 80-tych pracownik „Pomoru”. Uczestnik strajku w sierpniu 1980 roku, członek Komitetu Założycielskiego NSZZ „Solidarność”.

W stanie wojennym uczestnik strajku w „Promorze”, uczestnik demonstracji i protestów społecznych, inwigilowany i wielokrotnie przesłuchiwany przez SB. Internowany w listopadzie 1982 w specjalnym obozie wojskowym w Chełmnie, przetrzymywany zimą na poligonie wodnym Kępa Panieńska. Zwolniony z internowania 2 lutego 1983.

Uczestnik struktur podziemnych Solidarności, zajmował się kolportażem prasy podziemnej.

Członek Solidarności w odrodzonych strukturach związku po 1989 roku.

Uczestnik spotkań internowanych w Chełmnie, współfundator pomnika wdzięczności za pomoc otrzymaną od mieszkańców Chełmna w okresie internowania, ufundowanego przez internowanych w 2007 roku.

Członek Stowarzyszenia Osób Internowanych „Chełminiacy 1982”.

Odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności.

ANDRZEJ KLAMANN

Potomek rodziny o żywych tradycjach niepodległościowych, syn żołnierza Armii Krajowej. Były pracownik „Unimoru”, w 1980 roku w zasadniczej służbie wojskowej, zwolniony jesienią 1981, uczestnik strajku w zakładzie w grudniu 1981 roku, członek zakładowych struktur podziemnych, kolportaż prasy podziemnej, uczestnik akcji protestacyjnych.

Wielokrotnie zatrzymywany i przesłuchiwany.

Internowany w listopadzie 1982 w specjalnym obozie wojskowym w Chełmnie, przetrzymywany zimą na poligonie wodnym Kępa Panieńska. Zwolniony z internowania 2 lutego 1983 roku.

Po 1989 roku w odrodzonych strukturach NSZZ ‘Solidarność”

Członek Stowarzyszenia Osób Internowanych „Chełminiacy 1982”. Uczestnik spotkań byłych internowanych z mieszkańcami Chełmna.

Odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności.

ZBIGNIEW SZEWCZYK

Były pracownik Stoczni Północnej w Gdańsku. Uczestnik strajku w sierpniu 1980 roku, członek NSZZ „Solidarność” od września 1980 roku.

Uczestnik strajku w grudniu 1981, uczestnik akcji protestacyjnych na zakładzie, kolporter prasy podziemnej. Członek Kasy Wzajemnej Pomocy, jawnie działającej organizacji zakładowej, zbierającej składki na pomoc dla rodzin, internowanych, aresztowanych i skazanych pracowników stoczni.

Internowany w listopadzie 1982 w specjalnym obozie wojskowym w Chełmnie, przetrzymywany zimą na poligonie wodnym Kępa Panieńska. Zwolniony z internowania 2 lutego 1983 roku.

Członek Bractwa Oblatów Św. Brygidy, członek Solidarności po ujawnieniu się jej struktur zakładowych w 1988 roku.

Członek Stowarzyszenia Osób Internowanych, uczestnik spotkań w Chełmnie.

Odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności.

ADAM DZIWISZ

Pracownik firmy „Technet”, uczestnik strajków w sierpniu 1980 roku, przewodniczący Komitetu Strajkowego. W stanie wojennym organizator tajnych struktur zakładowych, wielokrotnie zatrzymywany na przesłuchania, organizator kolportażu prasy podziemnej, organizator pomocy dla internowanych i aresztowanych.

Internowany 5 listopada 1982 roku w specjalnym obozie wojskowym w Chełmnie, zwolniony 2 lutego 1983 roku.

Współtwórca odrodzonych struktur Solidarności po 1989 roku, przewodniczący Komisji Zakładowej.

Uczestnik spotkań w Chełmnie, członek Stowarzyszenia Osób Internowanych „Chełminiacy 1982”.

Odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności.

FRANCISZEK HIRSZ

Były pracownik Gdańskiej Stoczni Remontowej, uczestnik strajku w sierpniu 1980 roku, organizator struktur zakładowych NSZZ „Solidarność” w stoczni w 9080 roku, członek Komisji Zakładowej.

Uczestnik strajku w grudniu 1981 roku, uczestnik struktur podziemnych, zbieranie składek na pomoc dla internowanych, aresztowanych i skazanych kolegów, kolporter prasy podziemnej, uczestnik manifestacji i protestów społecznych.

Internowany w listopadzie 1982 roku w specjalnym obozie wojskowym w Chełmnie, przetrzymywany w nieludzkich warunkach zimą na poligonie wodnym Kępa Panieńska. Ciężko zachorował, zwolniony wcześniej ze względu na chorobę, do dzisiaj nie doczekał się odszkodowania z tego tytułu.

Członek Stowarzyszenia Osób Internowanych „Chełminiacy 1982”, uczestnik spotkań w Chełmnie.

JERZY BIAŁEK

Były pracownik Gdańskiej Stoczni Remontowej, uczestnik strajku w sierpniu 1980 roku, członek Komitetu Strajkowego, w NSZZ „Solidarność” od września 1980 roku, członek Komisji Zakładowej w GSR.

Uczestnik strajku w grudniu 1981 roku, uczestnik zakładowych struktur podziemnych, kolporter prasy, zbierał składki na pomoc internowanym, aresztowanym i skazanym współpracownikom. Inwigilowany, wielokrotnie zatrzymywany i przesłuchiwany, uczestnik akcji protestacyjnych w zakładzie.

Internowany od 5 listopada 1982 do 2 lutego 1983 w specjalnym obozie wojskowym w Chełmnie. Uczestnik spotkań internowanych w Chełmnie.

Członek Zarządu Stowarzyszenia Osób Internowanych „Chełminiacy 1982”.

Odznaczony Krzyżem Wolności i solidarności.

BARBARA KONIECZNA

W latach 80-tych pracownica Fabryki Akcesoriów Meblowych „FAM” w Chełmnie. Organizatorka struktur zakładowych NSZZ „Solidarność” członek Komisji Zakładowej.

Po grudniu 1981 organizatorka struktur podziemnych po wcześniejszych aresztowaniach kolegów.

Współorganizatorka pomocy dla internowanych działaczy opozycji komunistycznej w specjalnym obozie wojskowym w Chełmnie. Wielokrotnie odwiedzała obóz, niosła pomoc materialną i duchową, dostarczała leki, przenosiła aktualne informacje i materiały konspiracyjne.

Nadal aktywna w strukturach związkowych jak i samorządowych. Delegat na Zjazd Krajowy NSZZ „Solidarność”, delegat na Zjazd Regionu Toruńsko-Włocławskiego.

Radna Rady Powiatu Chełmińskiego drugą kadencję.

Współorganizatorka spotkań internowanych z mieszkańcami Chełmna.

ROMAN WYŻLIC

Aktywny uczestnik i organizator strajku w Stoczni Północnej w sierpniu 1980 r., członek prezydium Komisji Zakładowej NSZZ „S” w Stoczni. Współorganizator i późniejszy Przewodniczący Rady Pracowniczej. Po wprowadzeniu stanu wojennego organizator Kasy Wzajemnej Pomocy w Stoczni. Uczestnik tzw. Drugiej Komisji Krajowej, współorganizator tajnych zakładowych struktur związkowych, członek tajnego Stoczniowego Komitetu Robotniczego w ramach, którego odpowiedzialny za redakcję pisma Wiadomości. Aresztowany 13.06.1983, zwolniony na podstawie amnestii w lipcu 1983. W następstwie aresztowania zwolniony ze Stoczni. Pomysłodawca i współorganizator Bractwa Oblatów Św. Brygidy. Członek Kapituły Generalnej, ścisłego kierownictwa struktur krajowych tej organizacji. W późniejszym okresie jej Brat Przewodnik. Jeden z głównych moderatorów (organizatorów) Kościelnej Służby Mężczyzn przy zabezpieczaniu pielgrzymki Jana Pawła II do Gdańska w 1987 roku. Główny „negocjator” zwolnienia Brata Przewodnika (Adama Drąga) z aresztu prewencyjnego przez milicję zatrzymanego w przeddzień pielgrzymki. Przeciwnik obrad „okrągłego stołu”. Po 1989 roku członek Społecznego Komitetu Budowy Pomnika Marszałka J. Piłsudskiego w Gdańsku.

Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi. Medalem Zasługi dla Obronności Kraju, honorowym Krzyżem „Semper Fidelis” Związku Solidarności Polskich Kombatantów oraz Medalem Zasługi dla Marynarki Wojennej.

JAN WÓJCIK

Uczestnik strajku w sierpniu 1980 roku. Członek Solidarności od początku jej zaistnienia. Współorganizator samorządu pracowniczego. W pierwszej Radzie Pracowniczej stoczni pełnił funkcje v – ce Przewodniczącego oraz był współtwórcą jej pierwszego statutu. Reprezentował stocznię w ruchu „Sieć wiodących zakładów przemysłowych” prowadzonej przez J. Milewskiego. Był zwolennikiem akcjonariatu pracowniczego. Po wprowadzeniu stanu wojennego odmówił uczestnictwa w „reżimowej” Radzie Pracowniczej za co został zwolniony z kierowniczego stanowiska. Wspólnie z innymi członkami zdelegalizowanej Rady tworzył Tajny Stoczniowy Komitet Robotniczy, w którym odpowiedzialny był za redagowanie podziemnego biuletynu.  Współtworzył Kasę Wzajemnej Pomocy, która do czerwca 1983 roku działała jawnie na terenie stoczni. Współpracując z Bractwem Oblatów św. Brygidy współuczestniczył w organizowaniu pomocy materialnej i prawnej dla osób internowanych. Od 1991r jest pracownikiem Polskiego Rejestru Statków, przez 9 lat kierował pracami Inspektoratu Materiałowo – Technologicznego a od 2000r pełni funkcję Dyrektora Pionu Nadzorów Przemysłowych.    Od lipca 2001r do września 2007r był Członkiem Zarządu Polskiego Rejestru Statków S.A. Odznaczony honorowym Krzyżem „Semper Fidelis”  Związku Solidarności Polskich Kombatantów.

JERZY KMIECIK

W 1980r uczestnik strajku sierpniowego, członek Komitetu Strajkowego stoczni, następnie członek Prezydium MKS, a po zakończeniu strajków Prezydium MKZ do 15 listopada1980r  ( powrócił do pracy w stoczni). Sygnatariusz Porozumień Gdańskich. Członek Komisji Zakładowej NSZZ Solidarność Stoczni Północnej. Po wprowadzeniu stanu wojennego uczestnik strajku w grudniu 1981r. w wyniku, którego dostał „wilczy bilet” zwolnienie z pracy w trybie ustawowym, uzasadnione przepisami stanu wojennego. Przywrócony do pracy, 18 stycznia 1982r aresztowany, osadzony w areszcie śledczym a następnie internowany w Strzebielinku.  Członek Kasy Wzajemnej Pomocy, zbierał składki na pomoc rodzinom internowanym, aresztowanym i skazanym kolegom ze stoczni. Kolporter prasy podziemnej. Wielokrotnie przesłuchiwany i zatrzymywany. Po likwidacji KWP członek Bractwa Oblatów Św. Brygidy, uczestnik pikietowania sklepów monopolowych w odpowiedzi na apel Episkopatu Polski o nie picie wódki w sierpniu, uczestnik pielgrzymek na Jasną Górę, aktywny w obstawach mszy za Ojczyznę w kościele św. Brygidy. W 2000r przyznano mu Honorowe Obywatelstwo Miasta Gdańska, W 2006r został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Od 2010r na emeryturze.  

HENRYK KALINOWSKI

W marcu 1968r uczestnik demonstracji studenckich. W grudniu 1970r uczestnik strajku i demonstracji ulicznych w Gdyni. W sierpniu 80 uczestnik strajku w Stoczni Północnej. Od września członek Komisji Wydziałowej w BPKiT. Po wprowadzeniu stanu wojennego uczestnik strajku na stoczni. W latach 1982 – 1983 współorganizator Stoczniowego Komitetu Robotniczego, kolporter pism i prasy nielegalnej, współwydawca podziemnego biuletynu „Wiadomości”. Utrzymywał kontakty z organizacjami nielegalnymi Trójmiasta, współorganizator akcji protestacyjnych. Zatrzymany 3 maja 1984r w związku z udziałem w wiecu po Mszy św. w kościele św. Brygidy i skazany przez Kolegium Rejonowe ds. Wykroczeń w Gdańsku na 1 miesiąc aresztu. Osadzony w Zakładzie Karnym w Gdańsk – Przeróbka. W latach 1982 – 1988 przewodniczący nielegalnej struktury Solidarności w BPKiT. W maju 1988 współorganizator, nieudanego, strajku na stoczni. W czerwcu 1988r współinicjator i przewodniczący Komitetu Założycielskiego NSZZ Solidarność stoczni. Następnie w sierpniu 1988r współorganizator strajku, członek Komitetu Strajkowego, zwolniony dyscyplinarnie we wrześniu za udział w strajku. Od jesieni 1987r członek Rady Pracowniczej stoczni. W latach 1989 – 2003 członek Prezydium KZ Solidarność stoczni, do 2010r Przewodniczący Komisji Rewizyjnej NSZZ Solidarność stoczni. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, Odznaką Zasłużony Pracownik Stoczni Północnej, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

GERARD LIDZBARSKI

Uczestnik strajku w grudniu 1970r. W sierpniu 1980r przewodniczący Komitetu Strajkowego na wydz.K1, a po jego zakończeniu wybrany przewodniczącym wydziałowej Solidarności. Członek Komitetu Założycielskiego NSZZ „Solidarność” Stoczni Północnej.  Uczestnik strajku w grudniu 1981 roku, ukrył związkowy sztandar, tym samym zabezpieczając go przed konfiskatą.  Członek Kasy Wzajemnej Pomocy, zbierał składki na pomoc dla rodzin internowanych, aresztowanych i skazanych kolegów. Kolporter prasy podziemnej, uczestnik akcji protestacyjnych w stoczni. Inwigilowany i wielokrotnie przesłuchiwany.  Członek Bractwa Oblatów Św. Brygidy, uczestnik akcji pikietowania sklepów monopolowych, obstaw mszy za Ojczyznę, pielgrzymek na Jasną Górę.

ANDRZEJ TREDER

Uczestnik strajku w sierpniu 1980 roku w Stoczni Północnej w Gdańsku, organizator NSZZ „Solidarność” na wydziale, delegat na Walne Zebranie Delegatów. Uczestnik strajku w grudniu 1981 roku, członek struktur podziemnych, kolporter prasy podziemnej. Członek Kasy Wzajemnej Pomocy, zbierał składki na pomoc dla rodzin internowanych, aresztowanych i skazanych kolegów. Inwigilowany i wielokrotnie zatrzymywany na przesłuchania. Członek Bractwa Oblatów Św. Brygidy, uczestnik pikietowania sklepów monopolowych w odpowiedzi na apel Episkopatu Polski o nie picie wódki w sierpniu. Członek Kapituły Domu Gdańskiego, uczestnik Diecezjalnej Służby Mężczyzn w czasie pielgrzymki Jana Pawła II do Ojczyzny w 1987 roku. Uczestnik przejęcia Rady Pracowniczej w stoczni w 1987 roku, członek jawnych struktur Solidarności powstałych w maju 1988 roku, uczestnik strajku w sierpniu 1988 roku. Od 1989 roku członek Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” w Stoczni Północnej. Odznaczony Krzyżem Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.

EDWARD KOSSAKOWSKI

Członek Komitetu Strajkowego w grudniu 1970 roku. Uczestnik strajku w sierpniu 1980 roku. Współorganizator samorządu pracowniczego, członek Rady Pracowniczej I kadencji. Uczestnik strajku w grudniu 1981. Członek Kasy Wzajemnej Pomocy. Kolporter prasy podziemnej. Inwigilowany i wielokrotnie zatrzymywany na przesłuchania. Odmówił wstąpienia do „neozwiązków” co było warunkiem utrzymania stanowiska starszego mistrza. Członek Bractwa Oblatów Św. Brygidy, uczestnik obstaw mszy za Ojczyznę, członek grupy ochraniającej ks. H. Jankowskiego jesienią 1984, członek Diecezjalnej Służby Mężczyzn powołanej dla ochrony pielgrzymki Jana Pawła II w 1987 roku. Członek ujawnionych struktur NSZZ „Solidarność” w 1988 roku.

EWA KOWALEWSKA

Uczestniczka strajku 14 grudnia 1981 ogłoszonego w stoczni w odpowiedzi na wprowadzenie stanu wojennego. Uczestniczyła w  wielu akcjach protestacyjnych na terenie zakładu ogłaszanych przez tajne struktury Solidarności; jak manifestacje z okazji Dni Solidarności z „Solidarnością”, w proteście po delegalizacji NSZZ „Solidarność”, po uprowadzeniu i zamordowaniu ks. Jerzego Popiełuszki, itp..

Uczestniczyła w demonstracjach 1 i 3 majowych.

Była członkiem Kasy Wzajemnej Pomocy, samorzutnej, nielegalnej aczkolwiek jawnej organizacji załogi, która ze zbieranych składek niosła pomoc rodzinom internowanych, aresztowanych i skazanych pracowników stoczni, mieściły się w tym kolegia i grzywny oraz pomoc prawna aresztowanym. Kasa skupiała ok. 80% załogi warsztatowej z kadrą wyższego szczebla włącznie i działała od stycznia 1982 do czerwca 1983 roku.

Po likwidacji Kasy Wzajemnie Pomocy w wyniku aresztowania przez SB kilku jej członków w czerwcu 1983 roku, członek Bractwa Oblatów Św. Brygidy, za pomocą której to organizacji nadal organizowano pomoc i świadczenia za zdarzenia losowe dla potrzebujących pracowników stoczni. Uczestnik pikietowania sklepów monopolowych od sierpnia 1984 roku w odpowiedzi na apel Episkopatu Polski o nie picie wódki w sierpniu, uczestniczyła w straży przy grobie ks. Jerzego Popiełuszki w Warszawie.

Od 1986 roku do grudnia 1988 roku była maszynistką Stoczniowego Komitetu Robotniczego NSZZ „Solidarność” w Stoczni Północnej w Gdańsku. Przygotowywała matryce do druku gazetki zakładowej „Wiadomości”. W tych sprawach kontaktowała się jedynie ze mną i od tego czasu jej aktywność opozycyjna musiała z natury rzeczy być ograniczona.

KRYSTYNA HRYNIEWICKA

W roku 1980 uczestniczyła w akcjach pomocy stoczniowcom strajkującym w Stoczni Gdańskie, jako że na Politechnice Gdańskiej nie było strajku (okres wakacyjny).

Była członkiem „Solidarności” od września 1980 roku, przewodniczącą koła  w Instytucie Telekomunikacji.

Po ogłoszeniu stanu wojennego uczestniczyła w tajnych strukturach „Solidarności”, nadal płaciła i zbierała składki na terenie Instytutu na nielegalną działalność.

Od czerwca 1982 roku do grudnia 1986 roku była maszynistką Stoczniowego Komitetu Robotniczego NSZZ „Solidarność” w Stoczni Północnej w Gdańsku. Przygotowywała matryce do druku gazetki zakładowej „Wiadomości”. W tych sprawach kontaktowała się jedynie z Andrzejem Adamczykiem i dlatego jej aktywność w innych działaniach opozycyjnych czy demonstracjach była ograniczony celem minimalizacji możliwości dekonspiracji. Z pracy maszynistki musiała się wycofać ze względów rodzinnych.

Obecnie na emeryturze.

ADAM DRĄG

W sierpniu 1980 roku uczestnik strajku, członek Komitetu Założycielskiego a następnie Prezydium Komisji Zakładowej NSZZ Solidarność Stoczni Północnej. Członek komitetu redakcyjnego biuletynu „Wiadomości”, delegat na I WZD Regionu, członek ZR Gdańskiego i delegat na I KZD NSZZ Solidarność. W listopadzie 1981r wybrany w skład Prezydium ZR Gdańskiego. 13 XII 1981r internowany w Strzebielinku, zwolniony w czerwcu 1982r. Po wyjściu z internowania członek Kasy Wzajemnej Pomocy. Następnie w 1983 roku współorganizator Bractwa Oblatów Św. Brygidy. W latach 1984 – 1988 Brat Przewodnik Bractwa Oblatów Św. Brygidy wszystkich struktur istniejących w Polsce. Współorganizator Diecezjalnej Służby Mężczyzn powołaj 1987 roku dla obsługi i zabezpieczenia pielgrzymki Jana Pawła II do Ojczyzny. Organizator i uczestnik pikietowania sklepów monopolowych od sierpnia 1984 w odpowiedzi na apel Episkopatu Polski o nie picie wódki w sierpniu. Współorganizator Pielgrzymek Ludzi Pracy na Jasną Górę i obstaw mszy za Ojczyznę.

LESZEK URBA

Uczestnik strajku w sierpniu 1980 roku. Od września 1980 członek NSZZ „Solidarność”.

Jesienią 1981 roku powołany do odbycia zasadniczej służby wojskowej, zastał przydzielony do Marynarki Wojennej początkowo do jednostki w Ustce następnie do Gdyni-Grabówka.

5 maja 1982 roku wraz z kolegami z jednostki zorganizował demonstrację pod Pomnikiem Poległych Stoczniowców 1980 w Gdańsku, w mundurach złożyli kwiaty. Zatrzymani przez ZOMO i przesłuchiwani (nie przyznali się do „winy”), zwolnieni do jednostki, skończyło się na karach wewnętrznych w jednostce. Ze względu na stan zdrowia zwolniony ze służby jesienią 1982 roku.

Od pierwszych dni po powrocie z jednostki aktywnie uczestniczył w akcjach organizowanych przez tajne struktury Solidarności. Uczestnik wielu akcji protestacyjnych na terenie zakładu ogłaszanych przez tajne struktury Solidarności; jak w proteście po delegalizacji NSZZ „Solidarność”, po uprowadzeniu i zamordowaniu ks. Jerzego Popiełuszki, itp.. Łącznik i kolporter prasy podziemnej.

Zatrzymany w trybie doraźnym11 kwietnia 1983 roku (sprawa Bobkowskiego i innych) na trzy dni!, wobec nie przyznania się do zarzucanych czynów i braku dowodów sprawę umorzono 29 czerwca 1983.

W tym czasie brał udział w akcji zmiany tablic z nazwą ulicy Majakowskiego na Jana Samsonowicza w rejonie Politechniki Gdańskiej.

Członek Kasy Wzajemnej Pomocy od jesieni 1982 do momentu jej likwidacji w czerwcu 1983 roku. Zbierał składki na pomoc rodzinom internowanych, aresztowanych i skazanych pracowników stoczni, mieściły się w tym kolegia i grzywny oraz pomoc prawna aresztowanym. Zbierał informacje o potrzebach finansowych pracowników wydz. Magazynowego w przypadku choroby, urodzenia dziecka lub śmierci członka rodziny, faktycznie spełniał rolę łącznika nielegalnego związku zawodowego.

Po likwidacji Kasy Wzajemnie Pomocy w wyniku aresztowania przez SB kilku jej członków w czerwcu 1983 roku, członek Bractwa Oblatów Św. Brygidy, za pomocą której to organizacji nadal organizowano pomoc i świadczenia za zdarzenia losowe dla potrzebujących pracowników stoczni. W Bractwie pełnił funkcję szefa tzw. grupy młodzieżowej.

Uczestnik pikietowania sklepów monopolowych od sierpnia 1984 roku w odpowiedzi na apel Episkopatu Polski o nie picie wódki w sierpniu, uczestnik obstaw mszy za Ojczyznę i wszelkich uroczystości kościelnych. Członek Diecezjalnej Służby Mężczyzn powołanej dla ochrony i obsługi pielgrzymki Jana Pawła II do Ojczyzny w czerwcu 1987 roku.

Od stycznia 1988 rozpoczął pracę w Spółdzielni Usług Wysokościowych „Świetlik”

W tym czasie nadzorował prace dwóch nielegalnych drukarni w Kielnie i Gdyni.

HUBERT BARTEL

W grudniu 1970 roku uczestniczył w strajku stoczniowców i był członkiem Komitetu Strajkowego. Delegowany do rozmów z I sekretarzem PZPR Edwardem Gierkiem w styczniu 1972 roku. W tym samym roku przeniesiony do pracy poza stocznie do Hali Oliwia, której Stocznia Północna była właścicielem. Przez kilka lat poddany inwigilacji i często przesłuchiwany. Do pracy na terenie stoczni wrócił w 1975 roku na wydz. K1 na stanowisko mistrza.   

Uczestniczył w strajku 15-31.08.1980 roku. Od września 1980 członek NSZZ „Solidarność”.

Uczestnik strajku 14 grudnia 1981 ogłoszonego w stoczni w odpowiedzi na wprowadzenie stanu wojennego. Uczestnik wielu akcji protestacyjnych na terenie zakładu ogłaszanych przez tajne struktury Solidarności; jak manifestacje z okazji Dni Solidarności z Solidarnością, w proteście po delegalizacji NSZZ „Solidarność”, po uprowadzeniu i zamordowaniu ks. Jerzego Popiełuszki, itp.. Za odmowę udziału w pochodzie pierwszomajowym w 1983 roku zdjęty ze stanowiska mistrza i przeniesiony na stolarza na wydz. Remontowym.

Członek Kasy Wzajemnej Pomocy, nielegalnej aczkolwiek działającej jawnie organizacji załogi stoczni organizującej pomoc dla rodzin  internowanych, aresztowanych i skazanych pracowników stoczni, mieściły się w tym kolegia i grzywny oraz pomoc prawna aresztowanym. Kasa Wzajemnej Pomocy skupiała ok. 80% załogi warsztatowej z kadrą wyższego szczebla włącznie i działała od stycznia 1982 do czerwca 1983

Po likwidacji Kasy Wzajemnie Pomocy w wyniku aresztowania przez SB kilku jej członków w czerwcu 1983 roku, członek Bractwa Oblatów Św. Brygidy, za pomocą której to organizacji nadal organizowano pomoc i świadczenia za zdarzenia losowe dla potrzebujących pracowników stoczni. Uczestnik pikietowania sklepów monopolowych od sierpnia 1984 roku w odpowiedzi na apel Episkopatu Polski o nie picie wódki w sierpniu, uczestnik obstaw Mszy Św. za Ojczyznę i wszelkich uroczystości kościelnych. Członek Diecezjalnej Służby Mężczyzn powołanej dla ochrony i obsługi pielgrzymki Jana Pawła II do Ojczyzny w czerwcu 1987 roku.

FRANCISZEK KARBOWSKI

Uczestnik strajku w sierpniu 1980 roku, członek Komitetu Strajkowego. Członek Komisji Zakładowej, członek Pocztu Sztandarowego.

Uczestnik strajku w grudniu 1981 roku. Członek Kasy Wzajemnej Pomocy, zbierał składki na pomoc rodzinom internowanych, aresztowanych i skazanych kolegów. Kolporter prasy podziemnej, zatrzymywany i przesłuchiwany przez SB. Członek Bractwa Oblatów Św. Brygidy, członek Kapituły Domu Gdańskiego, uczestnik pikiet sklepów monopolowych w sierpniu, uczestnik obstaw mszy za Ojczyznę, pielgrzymek Świata Pracy na Jasną Górę, członek straży przy grobie ks. Jerzego Popiełuszki w Warszawie.

Współorganizator jawnych struktur Solidarności w stoczni w czerwcu 1988 roku, uczestnik strajku w sierpniu 1988, zwolniony za udział w nim.

Obecnie na emeryturze.