Previous następna
Nr 5/2012 ...
Nr 4/2012 ...
Nr 3/2012 ...
Nr 1-2/2012 ...
nr 12/2011 ...
Nr 11/2011 ...
Nr 8-10 ...
Nr 7/2011 ...
Nr 6/2011 ...
Nr 5/2011 ...
Nr 3-4/2011 ...
Nr 1-2/2011 ...
Nr 9/2010 ...
Nr 7-8/2010 ...
Nr 6/2010 ...
Nr 5/2010 ...
Nr 3-4/2010 ...
Nr 1-2/2010 ...
Nr 12/2009 ...
Nr 11/2009 ...
Nr 10/2009 ...
Nr 9/2009 ...
Nr 7-8/2009 ...
Nr 6/2009 ...
Nr 5/2009 ...
NR 3/2009 ...
Nr 2/2009 ...
Nr 1/2009 ...

Czwarta rocznica śmierci Wiesława Nowickiego

W związku z przypadającą na 24 maja czwartą rocznicą śmieci Wiesława Nowickiego, w łódzkim wydaniu Gazety Wyborczej ukazał się tekst wspomnieniowy Pani Hanny Dyktyńskiej z Uniwersytetu Gdańskiego. Zapraszamy do lektury:

Wiesław Nowicki – człowiek wielu profesji. Ocalić od zapomnienia…

Nowicki-Wieslaw-sm-400x297

W Gdańsku Nowicki wraz z Żoną – Wandą założyli nieinstytucjonalny zawodowy Teatr na Przymorzu, gdzie początkowo interesowała ich publicystyka, następnie poezja i repertuar dla dzieci. Nowickiego interesował teatr podejmujący intelektualną refleksję nad światem. Był propagatorem muzyki klasycznej. Mija 4 rocznica śmierci Wiesława Nowickiego – człowieka wielu profesji.

Wspomnienie

24 maja mija czwarta rocznica śmierci Wiesława Nowickiego (1946 – 2012), człowieka wielu profesji, łodzianina z pochodzenia i gdańszczanina z wyboru. Mieszkał tutaj i pracował blisko 40 lat. Z wykształcenia był aktorem. Po ukończeniu Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej i Filmowej w Łodzi w 1968 r. pracował w teatrach Poznania (1968 – 1971), Łodzi (1971 – 1973) i Gdańska ( 1973 – 1985). W Teatrze Wybrzeże był także sekretarzem literackim (1974 – 1977) za dyrekcji artystycznej Stanisława Hebanowskiego. Nowicki nie tylko redagował programy, ale pisał do nich artykuły. Wprowadził dwa cykle: Z historii dziejów sztuki aktorskiej oraz Historia Teatru Wybrzeże. Przez trzy sezony zamieszczał felietony przedpremierowe w prasie wybrzeżowej. Publikował artykuły w prasie lokalnej i ogólnopolskiej (m. in. „Teatrze”, „Scenie”, „Życiu Literackim”, „Kujawach i Pomorzu”). W latach 1985 – 1987 był kierownikiem literackim Teatru Miniatura w Gdańsku. Zakładał własne sceny.

W Poznaniu, wraz z żoną – aktorką Wandą Neumann, powołał do życia Teatr Atelier i w Łodzi – Atelier II. W 1977 r. , już w Gdańsku, założyli nieinstytucjonalny zawodowy Teatr na Przymorzu, gdzie początkowo interesowała ich publicystyka, następnie poezja i repertuar dla dzieci. W teatrach tych Nowicki pełnił wiele funkcji. Był kierownikiem, adaptatorem, scenarzystą, reżyserem i aktorem. W ciągu dwudziestu lat istnienia Teatr zrealizował 18 premier.

Nowickiego interesował teatr podejmujący intelektualną refleksję nad światem. Był propagatorem muzyki klasycznej. W telewizji gdańskiej zrealizował programy: „Salon artystyczny Wiesława Nowickiego”, „Twarze”, „Musica noster amor”. Był konsultantem literackim i reżyserował w teatrach Grudziądza, Koszalina i Bydgoszczy. Był także poetą. Pomieszkiwał w Gostomku na Kaszubach i uwiecznił to miejsce w „Wierszach gostomskich”. Refleksjach z kaszubskiej krainy. Miastu rodzinnemu poświęcił „Wiersze łódzkie żartobliwe”. Oba tomiki ukazały się już po jego śmierci. Zebrała je i opracowała córka artysty Ewelina Nowicka.                                                                              Hanna Dyktyńska

W Łodzi powstała Fundacja Wiesława Nowickiego, która wyróżnia corocznie młode talenty w dziedzinie sztuki, teatru i filmu Nagrodą imienia Wiesława Nowickiego.

 

opal copy