Previous następna
Nr 5/2012 ...
Nr 4/2012 ...
Nr 3/2012 ...
Nr 1-2/2012 ...
nr 12/2011 ...
Nr 11/2011 ...
Nr 8-10 ...
Nr 7/2011 ...
Nr 6/2011 ...
Nr 5/2011 ...
Nr 3-4/2011 ...
Nr 1-2/2011 ...
Nr 9/2010 ...
Nr 7-8/2010 ...
Nr 6/2010 ...
Nr 5/2010 ...
Nr 3-4/2010 ...
Nr 1-2/2010 ...
Nr 12/2009 ...
Nr 11/2009 ...
Nr 10/2009 ...
Nr 9/2009 ...
Nr 7-8/2009 ...
Nr 6/2009 ...
Nr 5/2009 ...
NR 3/2009 ...
Nr 2/2009 ...
Nr 1/2009 ...

Anna Kapusta - "Embrion" i "Psychostazja"

W załączniku znajdą Państwo piękną poezję Anny Kapusty oraz poniżej recenzję Katarzyny Włodarczyk:  

 

"Embrion. (31 wdechów)"

Anna Kapusta

 

„A ta woda te słowa cóż mogą cóż mogą”. Wątpliwość w siłę stwórczą słowa wyrażał już Szekspir, którego Hamlet na pytanie Poloniusza o czytaną książkę odpowiada: „słowa, słowa, słowa”. Potem Fortynbras Herberta również zwątpił w moc oddziaływania języka, w „kryształowe pojęcia” mowy. Annę Kapustę w tomiku „Embrion” też ogarniają podobne niepewności. Słowa, pustki, bezmyśli – jak sama pisze. Zapewnia, że pragnie istnieć niebytem. W tym oksymoronie wyczuwa się jednak poszukiwanie literackiej doskonałości. Jak najlepszej formy dla wyrażenia doświadczeń, refleksji, emocji. To, co nie nazwane, nie napisane, nie wyklute w słowie ma jeszcze szansę przybrać bardziej modelową formę. A świadomość tego została wyrażona w wierszach. 

Rzeczą poety jest wątpić. Z mozaiki wątpiliwości podmiotu lirycznego wyłania się postać autorki, która po mistrzowsku włada piórem. W czasach, w których mamy wrażenie, że wszystko już zostało napisane, a świat dawno przestał być młody piórem klasyków, Anna Kapusta zaskakuje bogactwem form. Nie odcina się przy tym od wielowiekowego kulturowego dorobku. Przywołuje Marka Aureliusza i wspomina Norwida, każdemu śląc chapeau bas. Nowe znaczenie nadaje eleackim paradoksom, zachwycając przy tym błyskotliwością spostrzeżeń.

„Urodziłam się w słowie” – czytamy w wierszu otwierającym tomik. I ta poetycka przestrzeń, nakreślona w wyrazach zamkniętych w zdania i strofy, pozwala nie oglądać się na uznanie innych. Niewiara w „cudzą mądrość odczytania” nie przeszkadza. „Bóg piszących” (czyli w tym wypadku środowisko krytyków wydające osąd i dyktujące kanony tego co powinno być czytane) budzi już tylko uśmiech. Ja liryczne nabiera wiary w omnipotencję słowa, które potrafi rozproszyć nawet samotność.

Lęki, które towarzyszą egzystencji zostają oswojone. Nie musimy się już z nimi zmagać. Niepokój staje się immanentną częścią człowieczeństwa. Trwoga heideggerowskiego Dasein jest już mniej dokuczliwa. Podmiot liryczny, który zaakceptował „balast lęku” odnalazł „spokój bycia sobą”. Może podążać własną drogą, nie kierując się prawdami innych.

W tej poezji odnajdujemy doświadczenie umiejętnie przefiltrowane przez wprawny literacki warsztat. Wrażliwość, nawet na krzywdę czworonożnych przyjaciół, połączona jest z niezwykłą lekkością w operowaniu słowem pisanym. I nie ma w tym nic z nieznośnej lekkości zadrukowanych stron. Jest raczej afirmacją działania, bo każde działanie poszerza istnienie. To w nim następuje potwierdzenie człowieczeństwa.    

W „Embrionie” udziela nam się stoicka postawa poetki. A za wewnętrznym spokojem niezależnym od zewnętrznych warunków podąża radość. Wspominana w jednym z wierszy nieodwołalność Kosmosu nie smuci. Nawet jeśli  życie będące snem nie jest tylko literackim motywem, to autorka wybiera bycie „strumykiem ścieżki”. A my możemy podążyć z jego nurtem – wsłuchiwać się w rytmikę słów i odkrywać nieustannie nowe znaczenia zdaniowych konstelacji.

Nieszablonowym zaproszeniem do czytania jest poetycki wstęp napisany przez Mariolę Frankiewicz. Nie tylko przybliża nam postać autorki, ale również daje przedsmak zachwycającej oryginalnością lektury. Podtytuł tomiku brzmi „31 wdechów” – z całą pewnością czytelnik odetchnie poezją najwyższej próby.

Katarzyna Włodarczyk

 

"Embrion. (31 wdechów)"

Anna Kapusta

Kraków 2013 

mAnna Kapusta

Anna Kapusta - Antropolożka społeczna i literaturoznawczyni (w zakresie antropologii literatury). Doktorantka w Zakładzie Antropologii Społecznej Instytutu Socjologii oraz na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Absolwentka: socjologii (2007), specjalności komparatystycznej filologii polskiej (2006), Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych (2007) oraz Podyplomowych Studiów z Zakresu Gender (2007) Uniwersytetu Jagiellońskiego. Autorka monografii Mitologie twarzy.Cyprian Norwid i Stanisław Wyspiański – próba komparatystyki mitu (2007), współredaktorka i autorka koncepcji merytorycznej monografii Kultura i rozpaczAnalizy ekspresji rozpaczy w tekstach kultury (2009), współredaktorka Rocznika Mitoznawczego. Studiów Międzywydziałowej Grupy Badań nad Mitem (2006, 2008). Opublikowała książki poetyckie: Biały ptak (2003), Kobiety mistrza (2006), Znaki życia (2008), Pisać rzęsą poemat (2009), Nie jestem poetką (2009), AnKa. Sennik byłej poetki (2010) oraz Imbiry (2010), Listy do skały (2011), Fałdy świata (2012), Embrion (2013) oraz Psychostazja (2013).

 

 

Załączniki:
Pobierz (Anna Kapusta, Embrion, 2013.pdf)Anna Kapusta, Embrion, 2013.pdf[autorka Anna Kapusta]93 Kb
Pobierz (Anna Kapusta, Psychostazja, 2013.pdf)Anna Kapusta, Psychostazja, 2013.pdf[ ]275 Kb

opal copy